Dit is ook logopedie!
Met de slagzin ‘dit is ook logopedie’ proberen we meer bekendheid te krijgen voor ons beroep. Er zijn maar weinig mensen die precies weten wat een logopedist allemaal doet. Steeds vaker horen we: ‘oh, ik wist niet dat jullie dit ook deden’. Of: ‘moet ik op mijn 60ste nog eens naar de logopedie’. We doen veel meer dan alleen maar uitspraak verbeteren of mensen die stotteren helpen. In de afbeelding hieronder wordt duidelijk dat wij behandelingen geven aan jong en oud!
Prachtige voorbeelden
Iedere logopedist die zijn/haar beroep uitvoert met passie en liefde, zal urenlang kunnen praten over het vak. Om een beeld te geven van onze passie hebben wij onderstaande tekst uit het Engels vertaald. Het is een gesprek met een passievol antwoord.
‘Wat doe jij in het dagelijks leven?’
‘Ik ben logopedist!’
‘Dus jij leert mensen hoe ze moeten praten?’
‘Niet helemaal. Heb je even? Dan vertel ik wat wij elke dag met hart en ziel doen!’
We helpen mensen wiens brein niet meer de juiste signalen doorgeeft om een simpele zin te kunnen maken. Of iemand die niet meer kan antwoorden op de makkelijkste vragen, zodat hij weer kan meedoen met sociale activiteiten.
Het trainen van geheugensteunen doen we bij iemand met dementie zodat ze de namen van haar kleinkinderen kan onthouden.
Een kind met een autisme spectrum stoornis helpen we met zijn sociale vaardigheden. In de hoop dat het pesten zal stoppen en hij minimaal één vriend kan maken voor het einde van het schooljaar.
We stabiliseren slikspieren van mensen zodat zij weer een slokje kunnen nemen van hun lievelingsdrankje.
Ouders geven we weer hoop, nadat zij hebben kunnen accepteren dat hun kind een vertraagde ontwikkeling heeft. Terwijl de dokter alleen maar zei dat hij laat was met praten.
We leren iemand met een cochleair implantaat hoe hij moet communiceren zonder gebarentaal, na een leven lang al doof te zijn geweest.
Ook moeilijke momenten
Een kind dat stottert helpen we spanning te verminderen, zodat hij een boekpresentatie voor de klas kan doen zonder schaamte.
We hebben een moeilijk gesprek met de familie van oma om te vertellen dat ze niet meer veilig thuis kan gaan wonen. Ze begrijpt niet meer alles uit haar omgeving en dat is niet verantwoord.
Een kind met spraakproblemen helpen we om de klanken correct uit te spreken, want ze is nu op een leeftijd dat het niet meer schattig klinkt.
